Bu evren içinde biliriz ölümlüyüz
Yalan mı gördüğümüz?
Belki de tanımaz kimse hiç olmadık ancak
Bir yerde görülmüşüz
Zamanın çehresi asıktı biz hep gülmeye gönüllüydük
Bir yangının yanında buluşup senle konuşup görüşmüştük
Biz ki hasreti edeple yaşarız
Belki esefle taşırız
Belki de alırız zamanı geriye kuşumuz kafeste kalır
Küsmüş, yenilmiş aşk ki en başta babamı annemi tanır
Kalsan sığdıramadım ondan, gitsen dünya yarım
Olur mu?
Doluya koysam durur mu?
Neleri yüklendi omzum
Demedi bir gün yoruldum
Niye bu uyku
Hüzünün üstüne kuruldu?
Delinip geçilemez bir kanun
Güneşi günümüze dar oldu