Эй акси рухат ҷон диҳад оинаи дилро
Чун мӯъҷизи Исо,
Тӯтӣ шуда ҳайрони суханҳои ту, ҷоно,
Бо он лаби гӯё.
То бо қади шамшод гузаштӣ сӯйи гулшан
Қумрӣ ба фиғон шуд,
Наргис пайи наззора шавад дида саропо
Аз баҳри тамошо.
Аз шарми ҷамоли ту шуда Юсуфи Мисрӣ
Дар зовияи чоҳ,
Савдои ту доранд ба сар
Вомиқу Узро Танҳо на Зулайхо.
То лашкари ҳусни ту ба толор зи ҳар сӯ
Овард шаби хуб
Чашм аз пайи ҷон бурдану ру аз пайи яғмо
Дар мулки дили мо
Туғрал ба хаёли сари зулфи ту асир аст
Растан натавонад,