Қарамайды күйге
Жаралайды кейде жан ұнаған
Тағдыр бізді талай
Сезімдерді солай сынаған
Сені ұмыту деген
Жоғалғандай менен мына ғалам
Сағынумен келем
Жан-жүрегімменен жылаған.
Оралатын қайтадан
Көңіліңде үміт тұр ма?
Әлде мәңгі ұмыттың ба?
Мен сені сағынам
Әлі де сағынам
Сен жайлы ойларға
Салынам, малынам
Мен сені сағынам
Әлі де сағынам
Болсаң деп жанымда
Тағы да, тағы да
Жүректегі арман,
Жаздың соңғы солған гүлдеріндей.
Жараланып қалды,
Сенен өзге жанды сезінбей.
Сағым болдың сен де,
Сағындырдың көзге бір көрінбей.
Білмесең де сезін,
Жүргенімді менің жеңілмей.
Жолығатын қайтадан
Сенен сезім табыла ма?